Szyszko-bombki

Najdrożsi,
pora na ostatni wpis w tym roku. Pokażę Wam w nim w jaki sposób można z szyszek zrobić bombki :) Zapraszam do obejrzenia zdjęć.

Skoro zaopatrzyłam się już w różne wstążki i tasiemki, to pora je wykorzystać to stworzenia fajnych naturalnych ozdób. Część szyszek pojechała w Polskę, część rozeszła się w rodzinie, część sprzedała się na kiermaszu bożonarodzeniowym, a resztki zostały dla Nas :)

Do zrobienia szyszko-bombek potrzebne są:

- szyszki,

- tasiemki i wstążki,

- sznurek,

- klej typu 'kropelka',

- ewentualnie duże koraliki,

- ewentualnie narzędzie do wywiercenia otworu, w którym będziemy kleić sznurek.

Myślę, że zbędny jest tutaj przepis. Wystarczy wkleić sznurek do otworu i gotowe. Jeśli nie macie mini wiertarki możecie sznurek przykleić za pomocą kleju na gorąco.

Kochani, to na tyle w tym roku. Mam nadzieję, że przyszły rok będzie bardziej owocny pod względem ilości wpisów.

Przedświąteczne zakupy DIY + wianki bożonarodzeniowe + "Podaj dalej"

Kochani,
już po samym tytule można wnioskować, że z czasem u mnie krucho, dlatego komasacja wpisów jest nieunikniona :) Oczywiście mogłabym napisać trzy oddzielne posty, ale tegoroczne wianki zobaczylibyście dopiero za rok :P Nie no, tematy świąteczne należy opanować przed świętami, a nie po, bo jaki miałoby to sens? Wszystkich, którzy dysponują dłuższą chwilą (sporo tekstu i dużo zdjęć) zapraszam do lektury :)

CZĘŚĆ I - PRZEDŚWIĄTECZNE ZAKUPY

Od razu Was uprzedzę, że nie będą to zakupy spożywcze, a przydasiowe ;) Już od połowy listopada rozglądałam się nad różnymi elementami, które mogłabym wykorzystać do ozdabiania wianków. Co tu dużo pisać: wybór tych wszystkich dekoracji jest tak duży, że głowa mała. Trudno skupić się na tym co potrzebne i w rezultacie zawsze kupuję "odrobinę" więcej niż zamierzałam. Oprócz przedmiotów z listy upolowałam też kilka okazji, czyli rzeczy wyprzedażowych niezwiązanych z wiankami.

Zacznijmy jednak od początku, czyli od tych rzeczy, które były mi potrzebne do przyozdobienia wianków. Szukałam małych, plastikowych bombek o różnej strukturze no i się udało :) Kupiłam aż 5 różnych zestawów kolorystycznych: białe, czerwone, bordowe, złoto-beżowe i mix kolorów. W każdym pudełku były po 4 sztuki błyszczących, matowych i chropowatych (brokatowych) bombek, co ułatwiło mi dobieranie kolorów, a właściwie to wyręczyło mnie z tego zadania.

Kolejnymi przydasiami bez, których wianki by nie powstały są szerokie taśmy jutowe oraz inne tasiemki, wstążki i sznurki.

W tym roku zaopatrzyłam się w dwa rodzaje taśmy jutowej: w kolorze naturalnym i bieloną. Oba rodzaje są ładne i trudno jest zdecydować, który lepiej nadaje się jako baza - moim zdaniem i jedna i druga są doskonałym tłem.

W tym roku po raz pierwszy robiłam też szyszko-bombki, ale o nich w następnym poście. W każdym razie do ich wykonania potrzebowałam równie ładnych, jak i prostych w formie wstążek. Przypadkiem natrafiłam na klasyczne jutowe oraz jutowe z koronką. Co prawda nie należały do najtańszych, ale efekt końcowy wart był tych cen.

Kupiłam też 2 szersze wstążki z myślą o kokardach. Na brzegach mają wpleciony cienki drucik, dzięki czemu można z łatwością uformować z nich piękne kokardy.

W Biedronce upolowałam taśmy klejące papierowe, które zapewne stanowiły pozostałość po szkolonych przyborach. W każdym razie zdążyłam je już przetestować, obklejając tekturowe przegródki do szuflady. Całkiem, całkiem się sprawdziły.

W Lidlu kupiłam zestaw 3 tasiemek również z myślą o szyszkach. Zrobiłam z nich małe kokardki, podobnie jak z tasiemek srebrnych i rypsowych.

W Biedronce pokusiłam się też na zestaw kreatywny i szczerze muszę przyznać, że jestem odrobinę zawiedziona. W porównaniu z zeszłorocznym zestawem ten jest bardzo ubogi pod względem liczby elementów i jakości papierów. No cóż, jakoś na pewno go wykorzystam. Dobrze, że kupiłam tylko jeden, choć miałam ochotę na kilka :)

Kupiłam też filcowe gwiazdki w Lidu, które tak sprytnie schowałam, że znalazłam je jak wianki były już gotowe ;D Będą na przyszły rok. Z wyprzedażowych rzeczy kupiłam też filcowe listki na klamerkach, na które mam już pomysł, ale muszę z nimi zaczekać na przyszłą jesień.

Również przypadkiem natrafiłam na zestawy dla chłopca i dziewczynki, w skład których wchodzą 3 drewniane stemple, 3 rodzaje tagów oraz tasiemka satynowa. Będą jak znalazł do torebek na prezenty.

CZĘŚĆ III - WIANKI BOŻONARODZENIOWE

Zakupy zrobione, pora więc zabrać się dekorowanie wianków. Może idealne nie są, ale najgorsze chyba też nie (no może z wyjątkiem dwóch ostatnich :P ).

Białe gwiazdki na dole wianka wykonałam z zimnej porcelany. Była to moja pierwsza próba z tego typu masą i chociaż nie obyło się bez przeszkód, zamierzam w przyszłości ponownie zmierzyć się z tym przepisem.

W tym roku również po raz pierwszy wybielałam szyszki. Sposób jest banalnie prosty, a białe szyszki wyglądają znacznie bardziej efektownie niż te zwykłe.

Na tym zdjęciu nie jest to dobrze widoczne, ale użyte tu szyszki miały lekko różowawy odcień. Im starsze szyszki, tym efekt wybielania gorszy, a kolory bardziej szarawe.

Tutaj możecie porównać efekty wybielania. Niektóre szyszki wybieliły się tylko na krańcach, a środki zostały ciemne.

CZĘŚĆ III - PODAJ DALEJ

W tygodniu odebrałam bardzo miłą niespodziankę od Ewy z Biblioteki haftu. Zupełnie zapomniałam o tym, że zapisałam się u niej na zabawę "Podaj dalej" :D Niespodzianka tym milsza, że bliżej świąt. Ewa przygotowała dla mnie przepiękny igielnik <3 Nawet nie wiecie jak się cieszę, że akurat taki prezent mi się trafił. Do tej pory za igielnik służył mi mały żółto-zielony kwiatuszek z second handu. Teraz mam piękny, pełnowymiarowy igielnik z przepięknymi zdobieniami. Oprócz igielnika w paczce znalazły się także inne przydasie, nie tylko hafciarskie :) Te spożywcze nie załapały się do zdjęcia, bo coś je po prostu zjadło i wcale nie wiem kto ;) Z resztą sami zobaczcie...

Zgodnie z zasadami zabawy "Podaj dalej" dwie pierwsze osoby, które wyrażą chęć jej kontynuacji w komentarzu, otrzymają ode mnie również niespodziankę. Na jej przygotowanie mam rok czasu, ale oczywiście postaram się przygotować je wcześniej. Mam nawet już pomysł na zawartości niespodzianek, dlatego miłośników kolorów fioletowego i różowego zapraszam do zabawy :)

Na dziś to tyle... szykujcie, dekorujcie i cieszcie się zbliżającymi dniami :)

M.

Organizacja i przechowywanie muliny DMC, Anchor i Madeira

Drodzy czytelnicy,

do świąt zostało już niewiele czasu, a zatem najwyższa pora wziąć się za domowe porządki, najlepiej generalne porządki. Dla mnie jesień lub początek grudnia to czas porządków; sprzątam dokładnie wszystkie pomieszczenia, wszystkie zakamarki; nie omijam przy tym akcesoriów hafciarskich; w końcu tam też ma panować ład. W dzisiejszym poście dokładnie opiszę w jaki sposób organizuję i przechowuję swoje muliny. Zainteresowanych zapraszam do lektury :)

Obecnie moja kolekcja DMC składa się z nici: bawełnianych, cieniowanych, metalicznych i satynowych. Przeważającą część kolekcji stanowi mulina bawełniana, aczkolwiek do skompletowania całej palety brakuje mi jeszcze około 190 sztuk, nie licząc 35 nowych kolorów. Pozostałe rodzaje nici występują u mnie w niewielkich ilościach; od kilku do kilkunastu sztuk. Z racji, iż najczęściej korzystam z gotowych wzorów nie mam potrzeby kolekcjonowania pozostałych rodzajów nici. Podobnie jest z resztą w przypadku zwykłej muliny: zamawiam głównie te kolory, które są mi w danym momencie potrzebne lub te, które w bliższej bądź dalszej przyszłości zamierzam wykorzystać. Czasem, tak jak każdemu człowiekowi, zdarza mi się poszaleć zwłaszcza, gdy cena za motek muliny wynosi przysłowiowy grosz. Taka okazja nadarzyła się około miesiąc temu, gdy likwidowano jedną z zakopiańskich pasmanterii. Wówczas jedna sztuka muliny Anchor kosztowała zaledwie 0,50 groszy. Grzechem byłoby jej po prostu nie kupić tym bardziej, że posiadam liczne wzory na tę paletę. Ostatecznie kupiłam około 190 sztuk muliny, każda w innym kolorze, w tym cieniowane. Prawdopodobnie kupiłabym więcej kolorów, ale o wyprzedaży dowiedziałam się odrobinę za późno. Teraz, kiedy mam już tyle kolorów nie unikam wzorów ułożonych według palety Anchor. Inną zaletą jest to, że jeśli brakuje mi muliny DMC, a wzór jest rozpisany na kilka palet (w tym niemiecką) bez wahania sięgam po Anchor lub Madeirę jako zamienniki. Wiem, wiem, że różnią się one odpornością na różne czynniki, ale wykorzystuję je głównie na własne potrzeby i nie przeszkadza mi ich różnorodność.

ORGANIZACJA 

Nici każdego producenta są spisane według numeracji rosnąco. Spisy te są aktualizowane w miarę systematycznie, tzn. nowy spis drukuję wówczas, gdy robię większe zamówienie, natomiast, gdy kupuję pojedyncze motka, to wpisuję je długopisem w "Notatkach". Mój spis zawiera także informacje na temat ilości motek każdego koloru, dzięki czemu wiem jakich kolorów nie zamawiać. W sytuacji, gdy skończy mi się dany kolor od razu skreślam go z listy. Wersję wydrukowaną mam zawsze pod ręką, więc w mgnieniu oka mogę sprawdzić czy posiadam potrzebny mi numer.

Spisy trzymam w sztywnej, plastikowej "koszulce": DMC z jednej strony, Anchor z drugiej

PRZECHOWYWANIE

Kiedy zaczynałam przygodę z muliną DMC byłam bardzo zafascynowana sposobami przechowywania nici jakie oferuje producent. Stwierdziłam, że na pewno z któregoś skorzystam w miarę powiększania kolekcji. Na początku chciałam wszystkie muliny nawijać na bobinki, później spodobał mi się pomysł ze szpatułkami i segregatorami, a na końcu zobaczyłam u jednej z blogerek przepiękne drewniane pudełko z szufladkami. Z racji, iż moje niezdecydowanie wyraźnie wzrastało, muliny przez dosyć długi czas pozostawały bezdomne :) Wielokrotnie przeglądałam aukcje internetowe w poszukiwaniu najkorzystniejszych ofert z bobinkami i szpatułkami. Ostatecznie nie zdecydowałam się na żaden sposób. Stwierdziłam, że każdy z nich jest stosunkowo drogi, a przecież nie o to chodzi, by wydawać więcej pieniędzy na przechowywanie, niż na same muliny. Owszem propozycje producenta ładnie eksponują paletę, ale przecież nie haftuję wszystkimi nićmi na raz, nie szukam nie wiadomo jak dużych ich ilości i co najważniejsze nie patrzę na nie dla przyjemności. Przede wszystkim muliny mają być dobrze zabezpieczone przed działaniem promieni słonecznych i plątaniem.

W czarnych pudełkach przechowuję mulinę firmy Anchor, w pudełkach w paski mulinę DMC oraz tzw. "Inne", a w pudełku w kropki mulinę Madeira

Jeśli chodzi o samo przechowywanie nici to uważam, że mój sposób jest bardzo prosty i tani; mianowicie wszystkie muliny przechowuję w pudełkach tekturowych z popularnej szwedzkiej sieciówki. Pudełka posiadają przegródki, które można dowolnie ustawiać. Ja zdecydowałam się na 6 zamiast 12 przegródek, które idealnie mieszczą motka muliny. Dla palety DMC i Anchor zakupiłam po dwa takie pudełka; każde z nich ma docelowo pomieścić około 200 sztuk muliny, zaś każda przegroda około 40 sztuk. Może się wydawać, że w tych pudełkach panuje straszny chaos, ale nic bardziej mylnego; z góry ustaliłam zakres numeracji jaki ma się znaleźć w każdej przegrodzie.

W pudełku na Madeirę nie było ramki i etykiety, więc zrobiłam je sama  

Na moje idealne pudełka natrafiłam całkiem przypadkiem i od razu wiedziałam jakie będzie ich przeznaczenie. Pudełka nazywają się TJENA, a jedna sztuka kosztuje zaledwie 14,99 zł. Są one wykonane z twardej tektury i świetnie sprawdzają się w swojej roli. Pudełka zawierają dodatkowo etykiety do podpisania zawartości, które można przykleić. Moje etykiety zawierają informacje na temat producenta (np. DMC) oraz zakres numeracyjny palety (np. 1001-1039).

Przegrody mają wymiary 8,5 cm x 17 cm, dzięki czemu są doskonałe do przechowywania mulin

Etykiety znajdujące się w środku pudełek przygotowałam sama. Są wydrukowane na sztywnym papierze i przyklejone taśmą dwustronną. Dzięki nim z łatwością lokalizuję dany numerek oraz szybko odkładam go na swoje miejsce, gdy nie jest mi już potrzebny.

Pewnie zastanawiacie się co to za małe woreczki wśród mulin. Takie same znajdziecie w każdym pudełku z nowymi butami. To nic innego jak silica żel, czyli żel krzemionkowy - doskonały adsorbent wilgoci, dlatego też znalazł się on m.in. przy mulinach. Ma za zadanie dodatkowo chronić muliny.

Jeśli chodzi o przechowywanie muliny Madeira, to musiałam poświęcić więcej czasu na znalezienie odpowiedniego pudełka, z racji opakowania w jakim są sprzedawane nici. Ponownie była to kwestia przypadku: pudełko nazywa się HEJSAN i kosztowało 19,99 zł (cena dla posiadaczy karty Family; cena regularna wynosi 29,99 zł). Co za miła niespodzianka spotkała mnie w domu kiedy okazało się, że w środku są dwa mniejsze pudełka :) Co prawda nie mam jeszcze pomysłu w jaki sposób je wykorzystam, ale na pewno będą przydatne. Najbardziej w tym wszystkim podoba mi się to, że pudełka kupiłam przypadkowo, a i tak pasują do siebie pod względem kolorystycznym.

Najczęściej wykorzystywaną muliną w pracach przedstawianych na blogu, zwłaszcza w strojach góralskich jest polska Ariadna. Póki co nie mamy z M. jakiegoś konkretnego sposobu na jej organizację i przechowywanie, ale ciągle nad nim pracujemy. Być może kiedyś go Wam przedstawimy. Na razie musimy się zadowolić woreczkami strunowymi i wiklinowym koszem, a właściwie koszami ;)


Kochani, zdaję sobie sprawę, że post jest dosyć długi, ale będzie mi bardzo miło jeśli mój sposób na organizację i przechowywanie nici przypadnie Wam do gustu i pomoże w uporządkowaniu Waszych zapasów albo chociaż zmotywuje Was do innych prac porządkowych.
Napiszcie także jakie Wy macie ciekawe sposoby na przechowywanie mulin, poza tymi przedstawionymi przeze mnie. Być może będą one przydatne tym, którzy jeszcze nie znaleźli swojego idealnego sposobu :)


Do rozdzielenia kolejnej nitki :)


M.

Koralikowo-cekinowy gorset VII

Drodzy czytelnicy,
w dzisiejszym poście będziecie mogli co nieco (raczej nieco ;) obejrzeć zdjęcie gotowego gorsetu góralskiego. Ciekawi jak wygląda? Zapraszamy do obejrzenia zdjęć :)

W tym roku, w modzie góralskiej, zdecydowanie dominowały materiały typu aksamit czy atłas, zwłaszcza w kolorze granatowym i miodowym. Oczywiście wszystkie inne rodzaje tkanin i kolory również się pojawiały, ale zdecydowanie rzadziej. Zobaczymy co przyniesie nowy rok, jakie tym razem będą trendy. Póki co mamy Wam do pokazania jeszcze kilka przykładów gorsetów miodowych i granatowych, ale po kolei... Dziś będzie gorset aksamitny w miodowym kolorze haftowany kolorowymi koralikami.

Kochani, zaczęliście już przygotowania do świąt? Bo ja jestem w trakcie robienia szyszko-bombek :) Wszędzie pełno nasion szyszek, łusek, pyłu, ale muszę się nieskromnie pochwalić, że wyglądają lepiej niż niektóre, które widziałam w sklepie :) A co, cenić też trzeba się umieć! Wkrótce je Wam pokażę. M.


Do rozdzielenia kolejnej nitki :)


M. i M.

Wiązanki na Dzień Zaduszny

Kochani,
dziś obchodzimy Dzień Wszystkich Świętych, zaś jutro będziemy obchodzić Dzień Zaduszny. Pewnie większość rzeczy przygotowujecie znacznie wcześniej, jak np. zakup zniczy, sprzątanie wokół grobów, czy robienie lub zakup wiązanek / kwiatów. U nas w domu od wielu lat wiązanki robi się samemu. W związku z tym, że na wielu grupach na Facebook pojawiły się oferty związane właśnie z własnoręcznie wykonywanymi kompozycjami kwiatowymi, w tym roku postanowiłyśmy, że i my pokażemy efekty naszej pracy tym bardziej, że w zeszłym obiecałyśmy jednej osobie (nie pamiętamy której ;), że pochwalimy się swoimi florystycznymi zdolnościami. Jeśli ktoś jest zainteresowany tematem, zapraszam to obejrzenia zdjęć.

Skąd pomysł na to, by samemu robić wiązanki? Odpowiedź jest prosta: estetyka i finanse. Musimy tutaj cofnąć się nieco w czasie, gdyż obecnie z każdym rokiem kompozycje wyglądają coraz lepiej, niestety cena też. Wiązanki robimy od około 7-8 lat. Dawniej te dostępne w sklepach były robione wyłącznie ze sztucznych elementów: kwiaty, liście, gałązki, dosłownie wszystko. Powoli zaczęły pojawiać się na rynku kompozycje zawierające naturalne surowce, jak np. gałązki jodły czy suszki. Ceny tych wiązanek wcale nie były mniejsze niż tych wykonanych w całości z syntetycznych elementów, a przecież gałązek nie trzeba wytwarzać, bo rosną naturalnie??? Stwierdziłyśmy, że same również możemy wykorzystać to wszystko co rośnie w ogrodzie i tym samym zaoszczędzić lub wydać te pieniądze na coraz to ładniejsze kwiaty - niektóre wyglądają jak prawdziwe. I tak zaczęła się domowa produkcja kompozycji. Z czasem zaczęło nam przybywać "zleceń", gdyż wielu osobom w rodzinie podobały się nasze prace.

Tak na prawdę każdy może takie wiązanki zrobić w domu. Jedyne co musicie kupić to podkład z gąbką florystyczną i ewentualnie sztuczne kwiaty; reszta sama się znajdzie, czy to w ogrodzie, czy w lesie. Wystarczy wybrać się na spacer z sekatorem, by mieć gałązki świerka, sosny, jodły i czego tylko chcecie jako bazę. My wykorzystałyśmy wyłącznie surowce rosnące w naszym ogrodzie, czyli gałązki świerka, jodły pospolitej, jodły koreańskiej, jałowca, thuji, wrzosów oraz suszone źdźbła zbóż, traw i pałki. Do dekoracji i wypełnienia wykorzystałyśmy siatkę jutową oraz cienkie materiały typu organza. Jak widać do zrobienia fajnych wiązanek wcale nie potrzeba dużych nakładów finansowych. Wystarczy odrobina chęci i czasu oraz pomysł.

Oczywiście można by dyskutować nad wyższością kwiatów czy też zniczy w tych dniach, ale według mnie najważniejsza jest pamięć o bliskich, ale nie tylko raz do roku, po prostu częściej. Na koniec jeszcze jedno zdanie, jedna prośba: pamiętajmy o tych, o których niewielu już pamięta. Przystańmy na chwilę nad grobami bez nazwisk, czyli często nad grobami ludzi, którzy walczyli za nasz kraj... podziękujmy im za odwagę, ale i za nasze życie, bo dzięki nim żyjemy... (M.)

Tyle na dziś. Do przyszłego tygodnia.

M. i M.

Brelok II... powój

Drodzy czytelnicy,
zrobiłam nie jeden a dwa kolejne breloczki ze skrawków lnu. Tak się składa, że nie lubię wyrzucać pieniędzy w błoto, a już szczególnie tych przeznaczonych na akcesoria hafciarskie, dlatego staram się zagospodarować każdy kawałek tkaniny nim wyrzucę go do kosza. Myślę, że w swojej fanaberii nie jestem odosobnionym przypadkiem i Wy też tak macie. Zapraszam do obejrzenia zdjęć ☺

Wzór znalazłam przez przypadek. Otóż przeglądałam stare jak świat gazetki i zobaczyłam całkiem ładny wzór przedstawiający powoje. Jakie było moje zdziwienie, gdy zobaczyłam, że wzór ma rozpiskę w DMC. Wszystkie kolory miałam w spisie, więc zabrałam się za haftowanie. Poszło szybko, ale musiałam zmodyfikować przebieg konturów, bo te we wzorze wydawały mi się zbyt kańciaste. 

Do wykonania breloczków wykorzystałam znany już wszystkim len naturalny, filc 3 mm oraz tasiemki z Empiku. To nie ostatnie takie breloczki, bo skrawków materiałów mam jeszcze sporo do zagospodarowania.

Do rozdzielenia kolejnej nitki :)

M.

Haft koralikowy - bluzka w maki, chabry, margaretki i kłosy

Najdrożsi czytelnicy,
jakiś czas temu pokazałam Wam zdjęcie mojej nowej pasji, czyli haftu koralikowego. Przyznam szczerze, że na początku jak zobaczyłam tych kilkadziesiąt woreczków z koralikami, to nie było mi do śmiechu; nie wiedziałam jak się za to zabrać. W końcu przełamałam lody i wzięłam igłę w ręce. Oczywiście nie było łatwo - nie potrafiłam nawlekać syntetycznej nici na cieniuteńką igłę, ucinałam zbyt długie kawałki nici przez co brakowało mi ręki, same nici nieźle dawały w kość: plątały się i tworzyły supełki... Po kilku dniach metod prób i błędów opanowałam sytuację i coraz bardziej koraliki zaczęły przypadać mi do gustu, aż w końcu polubiłam tę technikę haftu. Pewnie nie możecie doczekać się co ja tam wyhaftowałam, dlatego nie przedłużam i zapraszam Was do obejrzenia zdjęć :)

Oczywiście nie obyło się bez przeszkód... Okazało się, że rama, na której dotychczas haftowałam jest za mała i nie mieści całego wzoru, a przecież koraliki to nie nici, klipsa na nie nie założysz... Nie pozostało mi nic innego jak kupić większą ramę. Z jej kupnem zwlekałam do ostatniej chwili i ostatecznie zdecydowałam się na ramę do haftowania o wymiarach 28 x 43 cm. Zakupy z pasmanterii internetowej Haftix zawsze docierały do mnie mega błyskawicznie, dlatego i tym razem wybrałam ten sklep, tym bardziej, że czas naglił.

Poniżej zbliżenia na przód bluzki...

Rękawy poza motywami kwiatowymi są dodatkowo zdobione złotymi rombami...

Kochani, ponieważ na pewno jesteście ciekawi jak wygląda uszyta bluzka, spodziewajcie się wkrótce drugiej części wpisu :)

Jeśli czujecie niedosyt zdjęciowy, to zapraszam na Instagram (@pupidok). Tam znajdziecie zbliżenia na elementy rękawów i nie tylko.


Do rozdzielenia kolejnej nitki :)


M.